در اوایل دهه ۹۰ میلادی، با افزایش تعداد حوادث منجر به فوت و جراحت در صنایع نفت آمریکا، نیاز به تدوین استانداردی جهت ارزیابی کارآمدی تجهیزات مستهلک به منظور بررسی امکان ادامه سرویسدهی آنها احساس گردید.
روشهای ارزیابی FFS بر اساس استاندارد ASME FFS1/API 579 ، یک سری ارزیابیهای کمی مهندسی است که وضعیت (یکپارچگی) فعلی تجهیز را با توجه به شرایط کنونی سرویس، همراه با تعیین عمر باقمیانده تجهیز پوشش میدهد. محصول نهایی یک فرآیند ارزیابی FFS ، تصمیم گیری در مورد امکان ادامه فعالیت تجهیزات تحت شرایط فعلی، تعمیر، پایش و یا تعویض آن تجهیز میباشد. یکی دیگر از خروجیهای ارزیایی FFS ، تعیین بازههای زمانی بازرسی خواهد بود. در نتیجه یکی از کاربردهای اصلی این تکنیک، تامین دادههای مورد نیاز جهت استقرار یک سیستم منسجم بازرسی بر مبنای ریسک (RBI ) است. دستورالعملهای ارزیابی FFS در سه سطح برای تجهیزات مختلف با توجه به نوع ترک و/یا مکانیزم تخریب طبقهبندی شدهاند.
شرکت بازرسی فنی فلات پژواک (FPI) با توجه به قدمت تأسیسات در صنایع نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش در کشور و نیاز به صیانت و استفاده حداکثری از منابع و تجهیزات موجود با قابلیت اطمینان بالا، اقدام به ارائه خدمات FFS برای صنایع مذکور نموده است.
تجهیزاتی که مورد ارزیابی FFS قرار میگیرند عبارتند از:
ü ظروف تحت فشار- همه اجزای تحت فشار
ü خطوط لوله- لوله و اجزاء لولهها
ü مخازن ذخیره- اتمسفری و تحت فشار
ü تجهیزات دوار- اجزاء تحت فشار
ü دیگهای بخار و کورهها- اجزاء تحت فشار
ü مبدلهای حرارتی (پوسته، عدسی، کانالها و پاندلها)
مراحل اجرای پروژههای FFS عبارتند از:
